NMN (Mononukleotyd Nikotynamidu) jest często porównywany do swojej zredukowanej formy, NMNH (Wodorek Mononukleotydu Nikotynamidu), ale krytyczne różnice wpływają na ich skuteczność:
· Stabilność chemiczna: Struktura molekularna NMN jest z natury stabilna, przetrzymując wahania temperatury i wilgotności podczas przechowywania i transportu. Z kolei wiązania redukcyjne NMNH sprawiają, że jest on wysoce podatny na utlenianie, szybko ulegając degradacji, chyba że jest przechowywany w lodówce 6.
· Biodostępność: Chociaż NMNH teoretycznie przekształca się w NAD+ bardziej efektywnie, jego niestabilność oznacza, że mniej nienaruszonych cząsteczek dociera do krwiobiegu. Stosowanie podjęzykowe proszku NMN zapewnia bezpośrednie wchłanianie do naczyń krwionośnych, osiągając wyższe dawki efektywne 6.
· Wsparcie badawcze: NMN może pochwalić się solidnymi badaniami na zwierzętach i ludziach. Badanie kliniczne Gabaree wykazało 186% wzrost NAD+ u osób stosujących NMN 2. NMNH nie posiada równoważnej walidacji klinicznej.
· Wykonalność komercyjna: NMN dominuje na rynku długowieczności ze względu na skalowalną produkcję. Metody enzymatyczne umożliwiają uzyskanie NMN o wysokiej czystości przy niższych kosztach 79.
Dla korzyści przeciwstarzeniowych opartych na dowodach, proszek NMN pozostaje lepszy. Jego stabilność, biodostępność i wsparcie kliniczne sprawiają, że jest to rozsądny wybór.